Laatste update: 19/10/2016

Stotteren ...

Stotteren ontstaat meestal tussen de leeftijd van 2 tot 5 jaar. De meerderheid van de kinderen die stotteren, heeft eerst wel vloeiend gesproken. Stotteren ontstaat dus tijdens de periode dat het kind taal aanleert.

Bij ongeveer 80 % van de kinderen die op die jonge leeftijd stotteren, verdwijnt dit spontaan. Op volwassen leeftijd komt stotteren bij ongeveer 1 % van de bevolking voor.
 
Tips om om te gaan met jonge stotteraars: 

  • Richt je aandacht op wat het kind vertelt en niet op de manier waarop het kind dit doet.
  • Neem de tijd om naar het kind te luisteren, geef het de tijd om zijn gedachten uit te drukken. 
  • Laat het kind uitpraten, zonder hierbij een woord of zin aan te vullen.
  • Houd oogcontact als het kind stottert, maar staar hem niet aan. 
  • Een jong kind heeft ook geen idee wat het dan anders moet doen, en krijgt bovendien het gevoel dat het iets fout doet, wat de spanning weer kan verhogen. 
  • Geef zeker geen kritiek, dat versterkt negatieve gevoelens en laat het zelfvertrouwen dalen.
  • De bijbewegingen en grimassen zijn pogingen van het kind om stotters te overwinnen en verder te kunnen praten. Het maakt deel uit van het stotteren.
  • Kinderen kunnen gefrustreerd geraken als ze uitgelachen, gepest of nagedaan worden door andere leerlingen. Hierdoor kunnen ze agressief of onhandelbaar reageren. Praat erover. 
  • Ondersteun het kind om te leren voor zichzelf op te komen, assertief te reageren of om te gaan met kritiek. 
  • Maak in afspraak met het kind het stotteren bespreekbaar, bijvoorbeeld in de klas.

Vragen? Je kan altijd terecht bij jouw CLB. Of op www.clbchat.be.