Laatste update: 19/10/2016
Stotteren ...
Stotteren ontstaat meestal tussen de leeftijd van 2 tot 5 jaar. De meerderheid van de kinderen die stotteren, heeft eerst wel vloeiend gesproken. Stotteren ontstaat dus tijdens de periode dat het kind taal aanleert.
Bij ongeveer 80 % van de kinderen die op die jonge leeftijd stotteren, verdwijnt dit spontaan. Op volwassen leeftijd komt stotteren bij ongeveer 1 % van de bevolking voor.
Tips om om te gaan met jonge stotteraars:
- Richt je aandacht op wat het kind vertelt en niet op de manier waarop het kind dit doet.
- Neem de tijd om naar het kind te luisteren, geef het de tijd om zijn gedachten uit te drukken.
- Laat het kind uitpraten, zonder hierbij een woord of zin aan te vullen.
- Houd oogcontact als het kind stottert, maar staar hem niet aan.
- Een jong kind heeft ook geen idee wat het dan anders moet doen, en krijgt bovendien het gevoel dat het iets fout doet, wat de spanning weer kan verhogen.
- Geef zeker geen kritiek, dat versterkt negatieve gevoelens en laat het zelfvertrouwen dalen.
- De bijbewegingen en grimassen zijn pogingen van het kind om stotters te overwinnen en verder te kunnen praten. Het maakt deel uit van het stotteren.
- Kinderen kunnen gefrustreerd geraken als ze uitgelachen, gepest of nagedaan worden door andere leerlingen. Hierdoor kunnen ze agressief of onhandelbaar reageren. Praat erover.
- Ondersteun het kind om te leren voor zichzelf op te komen, assertief te reageren of om te gaan met kritiek.
- Maak in afspraak met het kind het stotteren bespreekbaar, bijvoorbeeld in de klas.
Vragen? Je kan altijd terecht bij jouw CLB. Of op www.clbchat.be.